صلوات

*- صلوات در قرآن :

" ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین امنوا صلوا علیه و سلمو تسلیما "

احزاب 56

خدا و فرشتگان بر پیامبر درود می فرستند. ای کسانی که ایمان آورده اید. بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملا تسلیم (فرمان او) باشید.

*- فضیلت صلوات فرستادن:

1- موجب رضای حق تعالی است:

چنانچه امام صادق(ع) روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: صلوات فرستادن شما بر من روا شدن حاجتهای شما است و خدا را از شما راضی می گرداند و اعمال شما را پاکیزه می کند.

 

2- آن که موجب شفاعت آن حضرت است:

روایت از رسول اکرم(ص) که به حضرت علی(ع) می فرمود یا علی هر که در هر روز یا در هر شب بر من صلوات فرستد شفاعت من برای او واجب می شود هر چند که از اهل گناهان کبیره باشد.

 

3- باعث نزدیکی به حضرت محمد(ص) خواهد شد:

چنانچه رسول خدا فرموده است. در روز قیامت اول کسی که حِله بهشت پوشد پدر من ابراهیم(ع) است و بعد از آن مرا حله پوشانند و امیرالمؤمنین علی(ع) را که در پیش روی من بایستد و تمام امت در عقب سر من با تفاوت درجات و هر بنده ای که بعد از نماز واجب ده مرتبه بر من و آل من صلوات فرستد او را در نزد من جای دهند و مرا ببیند و من او را ببینم و روی او مانند ماه شب چهارده تابان باشد.

 

4- موجب دفع نفاق است: رسول خدا(ص) فرمود:

که بلند گردانید آوازهای خود را در صلوات فرستادن بر من زیرا نفاق را برطرف می سازد.

 

5- سبب خلاصی از غیبت می شود:

حضرت خضر(ع) فرمود که چون کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید: بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و آل محمد حق تعالی ملکی را می فرستد تا آن که نگذارد اهل آن مجلس غیبت او نمایند.

 

6- موجب استجابت دعا است:

سفارش شده از طرف امام صادق(ع) که در موقع دعا کردن اول و آخر آن صلوات بفرستید چون صلوات به آسمان بالا رود دعا را هم با خود بالا می برد و خداوند کریم تر از آن است که چون از او دو حاجت بخواهند فقط یکی را برآورد.

 

7- موجب سنگینی میزان حسنات است:

چنان که روایت شده از آن حضرت سنگین ترین چیزی که در قیامت در میزان می گذارند صلوات است.

 

8- باعث بخشیدن گناهان است:

در کتاب جامع الاخبار از رسول خدا(ص) است که فرموده هر که در روز جمعه صد مرتبه برمن صلوات فرستد حق تعالی گناهان هشتاد ساله او را بیامرزد.

 

9- ملائکه برای او صلوات فرستند:

رسول اکرم(ص) فرمود: جبرئیل نزد من آمد و مرا بشارت داد به آن که حق تعالی می فرماید هر بنده ای که بر تو صلوات فرستد هفتاد هزار ملک بر او صلوات فرستند و از اهل بهشت است.

 

10- نوشتن صلوات:

رسول اکرم(ص) فرمود: هرکس صلوات را بنویسد در کتابی و یا بر مکانی تا وقتی که باقی باشد برای نویسنده حسنات نویسند.

 

11- صلوات بعد از نماز صبح:

حضرت صادق(ع) فرمودند: می خواهید آموزم چیزی را که روی شما را از گرمی آتش جهنم نگاهدارد. فرمودند: بلی. گفتند بعد از نماز صبح صد مرتبه بگو اللهم صل علی محمد و آل محمد حق تعالی روی تو را از گرمی جهنم نگه می دارد.

 

12- سبب یاد آمدن فراموشی می شود.

 

13- سبب خواری و دور شدن ابلیس از انسان می شود.

 

14- مانع از لغزیدن قدمها بر پل صراط است.

 

15- سبب توانگری است و فقر را از بین می برد.

 

16- باعث نور در قبر است.

 

17- موجب دفع عطش در روز قیامت است.

 

18- باعث برداشتن عذاب قبر است.

 

19- گناه برای انسان نوشته نشود:

رسول اکرم(ص) هر که یک مرتبه بر من صلوات فرستد، آن دو ملکی که حافظ اویند، ‌تا سه روز،‌ هیچ گناهی برای او نمی نویسند.

 

20- شقی ترین مردم:

پیامبراکرم(ص) فرمودند شقی ترین مردم کسی است که نام مرا بشنود و صلوات نفرستد.

 

*- مهم‏ترین زمان‏ها و مکان‌هایى که به فرستادن صلوات در آنها تأکیده شده

به شرح زیر است:

 

1. در هر مکانى که نام پیامبر صلى الله علیه و آله ذکر شود.

 

2. در ابتداى هر کلامى که داراى قدر و ارزش است؛ مثل خطبه‏ها، سخنرانى‏ها و ...

که بهتر است با صلوات آغاز شود.

 

3. در ابتدا و انتهاى وضو.

 

4. هنگام ورود یا عبور از کنار مسجد.

 

5. در تعقیب نمازها، مخصوصاً نمازهاى صبح و مغرب.

 

6. قبل و بعد از دعا.

 

7. در خطبه‏هاى نماز جمعه، عیدین و روز عید غدیر.

 

8. در هر شبانه‏روز.

 

9. در ماه مبارک رجب، مخصوصاً روز عید مبعث.

 

10. در ماه‏هاى شعبان و رمضان.

 

11. هنگام بوییدن گل و ریحان.

 

12. بعد از عطسه کردن خود یا دیگرى.

 

13. هنگام ذکر و به یادآوردن نام خداوند.

 

14. هنگام اراده سفر.

 

15. هنگام سوارشدن بر مرکب.

 

16. هنگام طى مسیرى که به صورت سرازیرى است.

 

17. بعد از گفتن «اللّهم لبیک» در احرام حج.

 

18. هنگام داخل ‏شدن در مسجدالحرام.

 

19. هنگام استلام حجر اسماعیل.

 

20. هنگام انجام طواف و سعى بین صفا و مروه.

 

21. هنگام وداع در میان رکن و باب در روز عرفه.

 

22. هنگام وقوف در مشعر.

 

23. هنگام ذکر و به یادآوردن نام خداوند متعال.

 

24. هنگام ذبح قربانى و بریدن سر حیوانات.

 

25. هنگام طى مسافت راه مدینه.

 

26. هنگام مشاهده مدینه منوّره و حرم رسول خدا صلى الله علیه و آله.

 

27. هنگام توجه به قبر مقدس رسول خدا در بین قبر و منبر.

 

28. در ابتداى درس حدیث.

 

29. در ابتداى موعظه، هدایت و راهنمایى دیگران.

 

30. هنگام برخاستن از مجلس.

 

31. هنگام مصافحه با برادر مسلمان.